نوشته شده توسط فیل شُو و گرِگ پالمر

شاگرد بودن به معنای «دنبال کردن عیسی مسیح» است. زمانی که عیسی اولین شاگردانش را فراخواند به آنها گفت: «از پی من بیایید» متی ۴: ۱۷-۲۱. او از آنها خواست تا با او باشند و به او گوش دهند و از او یاد بگیرند و این دقیقا همان کاری بود که ۱۲ شاگردان عیسی انجام دادند. آنها خانهها، خانواده، شغل و شهر خود را ترک کردند و با عیسی راهی جاده فلسطین شدند.

شاگرد بودن آسان نیست!

ما بسیار سپاسگزار خدا هستیم که ما را از گناه و مرگ نجات داده است و بعضی اوقات فکر میکنیم شاگرد بودن آسان است. اما همیشه این طور نیست. وقتی عیسی به شاگردانش گفت که قرار است در اورشلیم چه اتفاقی بیفتد و قرار است او را به دشمن لو دهند و بکشند، پطرس فکر میکرد عیسی در اشتباه است. او نمیخواست عیسی رنج ببیند و بمیرد. اما عیسی میدانست که این نقشه خداست و لازم است تا برای گناهان جهان کشته شود. پطرس در تلاش بود تا عیسی را متقاعد کند تا کاری که خدا از او خواسته است را انجام ندهد. اما عیسی به پطرس گفت: «افکار تو انسانی است، نه الهی». عیسی به شاگردانش توضیح داد که باید او را دنبال کنند، حتی اگر دنبال کردن عیسی به معنای رنج دیدن و مردن در راه او باشد. «زیرا هر که بخواهد جان خود را نجات دهد، آن را از دست خواهد داد؛ امّا هر که بهخاطر من جان خود را از دست بدهد، آن را باز خواهد یافت» متی ۱۶: ۲۱-۲۵.

شاگرد بودن ارزش هر درد و رنجی را دارد. زیرا وقتی عیسی مسیح به زمین باز گردد زندگی ابدی را در پادشاهی خدا دریافت خواهیم کرد متی ۵: ۱۰-۱۲. پطرس رسول از این موضوع به خوبی درس گرفت و به ما میگوید که عیسی از خود سرمشقی برای ما به جای گذاشته است و باید او را دنبال کنیم ۱ پطرس ۲: ۲۱.

راه رفتن و دویدن

کتاب مقدس به روشهای دیگری شاگرد بودن را تعریف کرده است. در کتاب مقدس درباره مردان بزرگی مانند خَنوخ و نوح گفته شده است که «با خدا راه میرفتند» پیدایش ۵: ۲۲ و پیدایش ۶: ۹. با خدا راه رفتن یعنی وقتی با دوستمان راه میرویم و صحبت میکنیم، قدمهای خدا را دنبال کنیم. یعنی با خواندن کتاب مقدس به خدا گوش داده و با او صحبت کنیم. وقتی کلام خدا را میخوانیم باید به معنای کلامش فکر کرده و در زندگی کلامش را بکار بریم. بنابراین باید هر روز زمانی را برای خواندن کلام خدا و فکر کردن به آن و دعا کردن مشخص کنیم.

همچنین کتاب مقدس شاگرد بودن را همانند یک مسابقه دو معرفی کرده است عبرانیان ۱۲: ۱-۲. پولس به مسابقات یونانی اشاره دارد که در آن دوندگان لباسهای اضافه را از تن خود در میآوردند تا بتوانند سریعتر بدوند. ما نیاز داریم تا عادات بد را از خود جدا کرده و همانطور که پولس به ما میگوید از گناه دوری کنیم و چشمان خود را به عیسی بدوزیم. در تمامی صفحات کتاب مقدس از پیدایش تا مکاشفه به عیسی اشاره شده است. ما باید کتاب مقدس را بخوانیم تا عیسی مسیح به یک شخص واقعی در زندگیمان تبدیل شود و باید در زندگی کاملا بر مسیح متمرکز باشیم.

در فیلیپیان پولس رسول باز هم در رابطه با مسابقه دو و دویدن صحبت میکند. او در رابطه با گذشته، بدیها و خوبیهای خود میگوید. او یک یهودی و بسیار مذهبی بود و تمامی سنتهای نیاکانش را به جا می آورد و غیرت او برای خدا آنقدر زیاد بود که حتی حاضر بود پیروان عیسی را شکنجه کند. زیرا فکر میکرد خدا از او خواسته است تا این کار را انجام دهد. اما با وجود تمام بدیها و خوبیهایش وقتی با عیسی آشنا شد زندگی قدیم خود را پشت سر گذاشت و رها کرد. او گفت:

«یک کار میکنم و آن اینکه آنچه در عقب است به فراموشی میسپارم و به سوی آنچه در پیش است خود را به جلو کشانده، برای رسیدن به خط پایان میکوشم، تا جایزهای را به دست آورم که خدا برای آن مرا در مسیحْ عیسی به بالا فرا خوانده است» فیلیپیان ۳: ۴-۱۶.

پولس نمیتوانست گذشته خود را تغییر دهد. همانند یک دونده که چشمان خود را به خط پایان میدوزد و با تمام توان میکوشد تا جایزه را ببرد، ما نیز باید اینطور زندگی کنیم. ما نمیتوانیم گذشته خود را تغییر دهیم. اگر خطاهایی در گذشته کردهایم باید از خدا بخواهیم تا ما را ببخشد. خدا از قلبهای ما آگاه است و گناهان ما را میبخشد. ما نیز باید با تمام توان خود برای خشنودی خدا تلاش کنیم. باید با تمام قوا بکشیم تا جایزه پایانی که جایگاهی در پادشاهی خدا است را به دست آوریم.

به یاد داشته باشید که شاگرد بودن یعنی پیروی کردن از مسیح و این کار ساده نیست. باید در تمامی طول زندگی خود تلاش کنیم تا شاگرد مسیح باشیم و پاداش آن نیز دریافت زندگی ابدی است.