عضویت کلیسایی از این طریق که ، کلیسا برای نظم و انضباط اعضای آن لازم است ، دلالت دارد. به نظر می رسد که کلیسا «دادگاه تجدید نظر» نهایی در امور مربوط ، به عضویت است.

«اگر برادرت به تو بدی کند ، برو و با او در تنهایی درباره آن موضوع صحبت کن . اگر او به سخن تو گوش کند ، شما برادر خود را بازیافته ای و اما اگر او گوش ندهد ، یک یا دو نفر دیگر را به همراه خود ببر، که ممکن است هر اتهامی با شواهد دو یا سه شاهد تعیین شود. اگر او از گوش دادن به آنها نیز امتناع ورزید ، آن را به کلیسا بگویید. و اگر او از گوش دادن به کلیسا امتناع ورزید ، با او به عنوان یک بیگانه یا باجگیر رفتار کن . » متی ۱۸:۱۵-۱۷

اگر چیزی به عنوان عضویت کلیسایی وجود نداشته باشد ، چگونه می توانیم گروهی از افراد را تعریف کنیم که این موضوع حیاتی را برای تشویق کسانی که ناتوان هستند ، انجام می دهند و داوری صالح در مورد جایگاه خود در جامعه مسیحی می دهند؟ دشوار است که باور داشته باشید که هرکسی که ادعا می کند مسیحی است باید بخشی از این روند باشد. «کلیسا» باید یک گروه مشخص برای رسیدگی به چنین مواردی باشد ، همانطوری که ما می دانیم که عیسی مسیح می گوید ، «آن را به کلیسا بگویید.»

تکفیر به معنای عضویت کلیسایی است. پولس وقتی این موضوع را با ضرورت بیرون کشیدن کسی، از کلیساها نشان می دهد ،اهمیت این موضوع را خاطر نشان می سازد. وی گفت:

«زیرا من با افراد خارج از کلیسا چکار دارم که درباره آنها قضاوت کنم ؟ وظیفه شما این است که نسبت به اهل کلیسا داوری کنید . و داوری افرادی که خارج از کلیسا هستند ، با خدا خواهد بود . شخص شیطانی و شریر را از میان خود برانید . » اول قرنتیان ۵:۱۲-۱۳

در اینجا دو پیامد مهم وجود دارد. اول ، یک گروه «در کلیسا» و یک گروه «خارج از کلیسا» وجود دارد. و از این طریق بودن در کلیسا قابل تعریف است. ثانیا ، شخص می تواند از «بودن در کلیسا» خارج شود. در صورت عدم وجود چیزی به عنوان عضویت ، چنین حذف رسمی امکان پذیر نخواهد بود.

پولس نوشت:

«این است آنچه تو باید به آنها دستور و تعلیم دهی. اجازه نده که هیچ کس شما را برای جوانی خود تحقیر کند ، بلکه در گفتار ، رفتار ، در محبت و ایمان و پاکی برای ایمانداران نمونه باش . تا زمانی که من بیایم ، وقت خود را صرف خواندن کتاب مقدس ، موعظه و تعلیم و تدریس کلام خدا برای عموم بنما » اول تیموتأوس ۴:۱۱-۱۳

بدیهی است ، مکانی که این کار انجام شد ، مکانی بود که اهالی کلیسای آنها با هم ملاقات می کردند . ما ممکن است مسیح را از طریق نان و شراب، به تنهایی به یاد بیاوریم و برخی از اهل ایمان چاره دیگری ندارند ، اما حكم كتاب مقدس این است ، چنانچه در عبرانیان ۱۰:۲۵ آمده است : « از جمع شدن با یکدیگر در مجالس کلیسایی غفلت نکنیم چنان که بعضی به این عادت کرده اند ، بلکه باید یکدیگر را بیشتر تشویق نماییم ، مخصوصأ در این زمان که روز آمدن عیسی مسیح نزدیک می شود .»

امروزه تمایل به اعضای اسمی ، یک کلیسا بودن وجود دارد چنانچه در واقع هرگز در آن شرکت نکرده اند . شاید آنها بسیار دور زندگی کنند و تصمیم نگرفته اند که به یک کلیسای محلی بپیوندند. شاید روشهای الکترونیکی و از راه دور ارجح باشد. اما واقعیت این است که نه کلیسایی که آنها از نظر اسمی، عضو هستند و نه کلیساهای محلی در موقعیت خوبی برای خدمت به این برادران و خواهران قرار ندارند. چنین انتخاب هایی، مزیت های کمی برای اعضا آن دارد .