باید پذیرفت، پیروزی با مرگ فرایند بسیار بعیدی به نظر می رسد. پولس این را هنگامی که به ایمانداران قرنتس در مورد «مسیح مصلوب شد، سنگ لغزش یهودیان و حماقت برای غیریهودیان» نوشت اول قرنتیان ۱:۲۳ اعلام کرد. استدلال انسانی نمی تواند درک کند که چگونه این فرایند می کند و آن را مضحک می داند. در حالی که مرگ عیسی آشکارا برای ما بود اول قرنتیان ۱۵:۳ را ببینید، ممکن است ابتدا ببینیم که مرگ او چه دستاوردی برای ما داشت.

ساختار بدن عیسی همانند ما بود. اگرچه او پسر خدا بود، اما انسان بود. این بدان معنی است که او نیز مانند ما تحت تأثیر میل غریزی قرار گرفت، زیرا «کسی بود که از هر نظر مانند ما وسوسه شد، اما گناهی نداشت» عبرانیان ۴:۱۵. برای عیسی، نبرد با گناه در تمام زندگی او به شدت جريان داشت و تنها با مرگ متوقف شد، «زیرا کسی که مرده است از گناه آزاد شده است» رومیان ۶: ۷. وقتی عیسی به جاودانگی برانگیخته شد، کاملاً از وسوسه گناه رهایی یافت. برای او گناه و مرگ شکست خورده بودند: «می دانیم که مسیح پس از برخاستن از مردگان، دیگر هرگز نخواهد مرد. مرگ دیگر بر او تسلط ندارد» رومیان ۶: ۹. مرگ عیسی باعث رهایی از نبرد با گناه شد و رستاخیز او به او زندگی ابدی و طبیعتی جدید بخشید.

قانون گناه و مرگ به واسطه ی یک انسان عیسی معکوس شده بود. همانطور که گناه و مرگ از طریق یک انسان آدم وارد جهان شد، گناه و مرگ نیز به واسطه ی یک انسان عیسی شکست خوردند. گناه شکست خورد، زیرا عیسی هرگز گناه نکرد، و مرگ به این دلیل شکست خورد که عیسی زنده شد. او نمیتوانست در قبر بماند، «زیرا امکان نداشت که او را در قبر نگه دارند» اعمال رسولان ۲:۲۴. پس پیروزی مسیح چگونه برای ما ترجمه می شود؟ چگونه می توانیم بی گناه شویم؟ چگونه افراد ناصالح به قدیسان صالح تبدیل می شوند؟

گناهان ما بخشیده شده است و عدالت خدا با ایمان ما به واسطه ی کار انجام شده توسط مسیح به مالطا شود. ما با همراهی با عیسی میتوانیم پیروزی را به اشتراک بگذاریم. از طریق ایمان به مسیح و تعمید در او، ما خود را هم با مرگ عیسی و هم با زندگی کنونی او همراه میکنیم، و پیشبینی میکنیم که جلالی که او اکنون دارد چیزی باشد که ما نیز تجربه خواهیم کرد. زیرا خدا با مهربانی ایمان ما به خود را می پذیرد و ما را عادل می داند، گناهان همه ما را می بخشد و جایی را برای ما در پادشاهی خود محفوظ می دارد.

همه اینها مستلزم این بود که عیسی داوطلبانه در اطاعت از خدا قربانی شود. به این ترتیب، او هم نشان داد که گناه چقدر اشتباه است و هم اینکه خدا در محکوم کردن گناه چقدر درست عادل است. این نشانه ها نه تنها برا مرگ عیسی، بلکه زندگی بدون گناه و رستاخیز او به جلال نیز بود. اگر عیسی به خاطر گناهان خود مستحق مرگ بود، مرگ او هیچ معنایی نداشت. اما از آنجایی که او برای گناهان ما مرد، مرگ او همه چیز به حساب می آید. اگر عیسی زنده نمی شد، مرگ او یک «پیروزی» بی ارزش و توخالی و عملی بیهوده بود. اما اکنون ما «به وسیله جان او نجات یافته ایم» رومیان ۵:۱۰. از طریق زندگی، مرگ و رستاخیز عیسی، ما امید داریم. او اکنون زندگی می کند تا برای همه ایمانداران شفاعت کند و دوباره خواهد آمد تا کار تغییر و رستگاری خدا را تکمیل کند.

عدالت «برای ما که به او ایمان می آوریم که خداوند ما عیسی را از مردگان برخیزانید، که برای گناهان ما تسلیم شد و برای عادل شمرده شدن ما زنده شد، به حساب خواهد آمد» رومیان ۴:۲۵.